Οι SORITES συστήνονται με το πρώτο τους single «Είναι Μοιραίο» | Πρώτη κυκλοφορία

 

SORITES  

«Είναι μοιραίο»

Tο μουσικό ντουέτο, δημιουργήθηκε την άνοιξη του 2023 και αποτελείται από τον Αντρέα Λάσο, που ασχολείται με την σύνθεση, ηχογράφηση παραγωγή μουσικού υλικού και από την Δήμητρα Τσαγκαράκη, την τραγουδίστρια του σχήματος.

 Η μουσική τους αποτελείται από ένα μείγμα ηλεκτρονικής-ποπ, με επιρροές από την ελληνική παραδοσιακή μουσική.

Οι SORITES δανείζονται το όνομά τους από τους «σωρείτες», που αποτελούν κατηγορία νεφών, γνωστά ως τα σύννεφα του “καλού καιρού”. Είναι πυκνά και λευκά και έχουν μια fluffy αίσθηση. 

Ο Αντρέας μας περιγράφει πώς εμπνεύστηκε το όνομα: «Ξεκίνησα να παρατηρώ τα σύννεφα αυτά, όταν ένας χαρακτήρας από μια συγκεκριμένη σειρά που έβλεπα είχε πει την ατάκα “Sometimes i wish i were a cloud”, την ώρα που άραζε κάτω από ένα δέντρο και παρατηρούσε τους σωρείτες μια καλοκαιρινής ημέρας.

Έπειτα ξεκίνησα να σκέφτομαι την όλη σημασία της “γαλήνης” του ανθρώπινου νου και ψυχής και κατάλαβα το βαθύ νόημα αυτής της σκέψης. 

Ξεκίνησα να θαυμάζω την στάση που έχουν αυτά τα σύννεφα στην σύντομη ζωή τους. 

Είναι ευέλικτα αλλά και στιβαρά, μεταλλάσσονται, ενώ συγχρόνως διατηρούν το σχήμα τους. Κι έτσι, σαν πράοι γίγαντες ταξιδεύουν γαλήνια στον καλοκαιρινό ουρανό με οδηγό πάντα τον άνεμο».

Το «Είναι Μοιραίο» είναι το πρώτο single από τον δίσκο που ηχογραφούν οι SORITES και θα κυκλοφορήσει το 2025.

Συντελεστές:

Μουσική: Αντρέας Λάσος
Στίχοι: Αντρέας Λάσος

Μουσική παραγωγή: Αντρέας Λάσος

Φωνή: Δήμητρα Τσαγκαράκη

Mix & Mastering: Δημήτρης Μπέλλος

Φωτογραφίες: Ζωή Πύρινη

Βρείτε το τραγούδι στις ψηφιακές πλατφόρμες:

Lyrics:

Τι είναι

Αυτό που τόσα χρόνια με εθίζει

Και δίχως να το θέλω μ’ εγκλωβίζει

Στην αγκαλιά σου νύχτες με βυθίζει

Και εγώ δεν ξέρω πως

Να φύγω

Να φύγω και να αφήσω μακριά μου

Όλο αυτό που κάνεις στην καρδιά μου

Το παραδέχομαι πως πια μ’ αρέσει

Μαζί σου να πονώ

Είναι μοιραίο

Όπως τα κάναμε κι οι διό

Με απαλλάσσεις

Κ’ εγώ πολύ σ' ευχαριστώ

Δεν είναι κρίμα

Που τώρα δεν θα σ’ αγαπώ

Μα είναι βήμα

Που πια δεν έχει γυρισμό

Για λίγο

Για λίγο ακόμα ίσως και να αξίζει

Το σπίτι σαν εσένα να μυρίζει

Κι απ’ το ποτήρι μας που ξεχειλίζει

Να πάω και να πιώ

Μιλάμε

Πως τέλειωσε μου λες και συζητάμε

Μα εγώ την θλίψη πλέον δε φοβάμαι

Τα χείλη σου κοιτώ και με ρωτάνε

Πως θ’ απεξαρτηθώ

Είναι μοιραίο

Όπως τα κάναμε κι οι διό

Με απαλλάσσεις

Κ’ εγώ πολύ σ' ευχαριστώ

Δεν είναι κρίμα

Που τώρα δεν θα σ’ αγαπώ

Μα είναι βήμα

Που πια δεν έχει γυρισμό